Dit was Shubham, toen eind 2003 de Stichting werd opgericht.
Hij was 2 jaar eerder geboren in Bhurkur, een straatarm plattelandsdorpje in de Indiase deelstaat Bihar.
Het begon met een bijzondere ontmoeting in India...
Zijn moeder Vandana hebben wij, Jack en Marianne, in 1999 ontmoet tijdens onze fietsreis door India.
Vandana woonde bij haar ouders in het industriestadje Renukoot in de deelstaat Uttar Pradesh, waar ze die dag het winkeltje van haar vader beheerde. Je kon daar het batterijtje van je horloge laten verwisselen.
Vandana was een bijdehante vijftienjarige tiener, ze sprak opvallend goed engels, was leergierig en had ambitie: ze wilde advocate worden, vertelde ze. Maar ze werd van alle kanten afgeremd in haar dromen.
Haar vader had haar van school moeten halen omdat hij het schoolgeld nodig had voor de medische kosten van haar moeder, die ernstige suikerziekte had (zij is in 2004 daaraan overleden).
Om vast te houden aan haar eigen dromen had Vandana kleine briefjes op de muur geplakt met engelstalige wijsheden, als affirmaties waaraan ze kracht ontleende. Zij was de enige die de engelse taal lezen kon... Als anderen ze zouden kunnen lezen, zouden ze haar uitlachen om haar dromen, zei ze.
Uitzichtloos
Hoewel onze ontmoeting misschien maar een half uur duurde, was Vandana een van die mensen die ons echt bijbleef, ook toen we weer thuis waren. In 2003 ontvingen we van haar een brief over hoe het haar was vergaan.
Kort na onze ontmoeting was ze uitgehuwelijkt aan Sanjay, een jongen in Bhurkur, een dorpje 300 kilometer van haar woonplaats, in de deelstaat Bihar. Ze kon het gelukkig wel goed met haar echtgenoot vinden, schreef ze. Maar ze leefden in bittere armoe en een uitzichtloosheid, die haar wanhopig maakte.
Na een jaar hadden ze een zoontje gekregen: Shubham. Om de medische hulp bij de bevalling te kunnen betalen had Sanjay 7000 rupees (130 euro) moeten lenen bij de dorpswoekeraar. Daarvoor werd vanaf dat moment 7% rente per maand berekend. Iets wat geen normaal mens in Bhurkur ooit kan betalen. Daarmee hadden zij als jong stel dus meteen al een astronomische schuld die in een hoog tempo verder opliep. Twee jaar later was de schuld al ruim 18000 rupees geworden!
Kans op ontwikkeling
Voor het eerst sinds hun huwelijk in 2000 was Vandana's vader haar in 2003 komen opzoeken. Hij bracht toen de kaart mee die wij in 2000 hadden verstuurd naar allerlei mensen die wij tijdens onze reis ontmoet hadden. Vandana beschouwde dit als een eenmalige kans en greep deze aan om het lot te keren. Ze schreef ons een aangrijpende brief met een dringende smeekbede, of wij niet als sponsor op wilden treden om haar gezin een kans te geven om een betere toekomst op te bouwen. Zij vroeg ons haar man in staat te stellen de middelbare school af te maken en een opleiding tot dokter te volgen.
Na lang wikken en wegen hebben wij besloten om dat daadwerkelijk te proberen. Maar wel op voorwaarde dat ook Vandana zelf weer naar school zou gaan. Want zeker in haar capaciteiten hadden we groot vertrouwen.
Om dat mede mogelijk te maken hebben we de Stichting Shubham opgericht.
Doelstellingen van de stichting:
Met studie een toekomst opbouwen
Vandana en Sanjay hebben in maart 2007 hun eindexamen voor de middelbare school met heel goede cijfers afgerond. Van hun examenlichting (83 scholieren) was Vandana de beste en kwam Sanjay op de 9e plaats! Dit heeft ons erg gesterkt in onze overtuiging dat ze onze steun waard zijn en echt ontzettend hun best doen.
Vandana heeft vervolgens een 'bachelor-opleiding' rechten gevolgd, en Sanjay 'software programming'. De stichting voorzag in de vaste kosten van het levensonderhoud van de familie: ruim 160 euro per maand. Het leven in India is gelukkig wel heel wat goedkoper dan hier, toch zijn de kosten van het wonen en studeren in een grote stad Patna ook daar aanzienlijk. De huur van een eenvoudige wooneenheid (twee kamertjes, een keukenhokje, een douche en een wc) bedroeg zo'n 40 euro per maand. Het levensonderhoud maandelijks zo'n 95 euro. En dan moest er nu en dan wat nieuwe kleding worden aangeschaft, en zulke simpele dingen als een tafel, stoelen, een bed, een gasstel en kookgerei. Ook zijn er nu en dan medische kosten. Al met al tikt dat behoorlijk aan. Bovendien hebben we de woekerschuld snel afgelost, zodat deze niet boven hun hoofd bleef hangen.
Sanjay en Vandana verantwoorden alle uitgaven maandelijks tot op de rupee nauwkeurig in een overzichtslijst van alle uitgaven, die ze ons toesturen. Zo hebben we een goed inzicht hoe de uitgaven verlopen en wat er nodig is.
Inmiddels heeft Vandana een baan gekregen bij een bank en maakt ze hier stapje voor stapje carriere. De stijgende inkomsten voorzien grotendeels in de gezinsbehoeften, maar om ook de relatief hoge school- en studiekosten voor de (inmiddels) 2 kinderen te kunnen betalen springt de stichting nog voor de helft bij. Dat gebeurt eveneens voor de medische kosten als die optreden. Want zowel opleiding als medische kosten zijn in India voor een modaal gezin onbetaalbaar.
Wat Stichting Shubham nog meer bekostigt
Regelmatig doen ook dorpsgenoten en familieleden van Sanjay en Vandana een beroep op Stichting Shubham, met name wanneer er zich een ernstige medische situatie voordoet.
De mensen in het dorp Bhurkur leven in uiterste armoede. Alleen eenvoudige aandoeningen kunnen door een dorpsarts worden opgelost met eenvoudige betaalbare medicijnen. Zo gauw er echter een medische behandeling nodig is in een ziekenhuis in de stad of met westerse medicijnen, kost dat geld. En wel in een mate die deze mensen niet op kunnen brengen. Als het dan gaat om leven of dood, moeten ze het benodigde geld lenen bij de dorpswoekeraar met alle gevolgen van dien.
Via Vandana en Sanjay krijgt Stichting Shubham regelmatig het verzoek om medische behandeling te betalen. Vaak zijn dat heel ernstige situaties die soms zelfs levensbedreigend zijn.
Zo heeft de stichting bevallingen in een ziekenhuis bekostigd; en de behandeling van een diepe geinfecteerde beenwond; behandeling na hondebeten ter voorkoming van hondsdolheid, bijvoeding voor een chronisch ondervoede baby, en operaties van een accute maagperforatie. Ook heeft Vandana zelf begin 2005 een blindedarmoperatie gehad. Een ooroperatie heeft een slechthorende jongen weer horend gemaakt.
Vandana en Sanjay fungeren hierbij als een soort filter om zeker te zijn dat het om echt urgente zaken gaat.
Daarnaast betaalt Stichting Shubham ook regelmatig schoolgeld en schoolmaterialen voor kinderen waarvan de ouders dit niet kunnen betalen.